«Նկարում ենք Փիրոսմանի» նախագծի շրջանակներում
Լուսանկարը՝ Անի Սարգսյանի
Ամենահետաքրքիր ու ամենաստացված օրերը յուրաքանչյուրիս կյանքում այն օրերն են, երբ մենք անումենք այն, ինչ չէինք նախատեսել անել մեկ օր կամ նույնիսկ մի քանի ժամ առաջ: Այ, հենց այդ նույն իրավիճակումհայտնվեցի ես այսօր առավոտյան, երբ հասա կրթահամալիր (դե, գիտեի, թե, ինչպես ամեն օր, պիտի հասնեմտեղ, մասնակցեմ ամենօրյա ընդհանուր պարապմունքին ու անցնեմ դասերիս): Տեղ հասնելուն պես տեղեկացա«Նկարում ենք Փիրոսմանի» նախագծի մասին ու, հետաքրքությունից դրդված, մեծ արագությամբ քայլերսուղղեցի դեպի Գեղարվեստի դպրոց:
Մեզ հյուրընկալվել էին մեր հարևան վրացիները, որոնք հետաքրքիր պատմություններ ու դրվագներ էինպատմում նկարչի կյանքից: Ուսումնասիրեցինք նաև նկարչի նկարները, և ամենահետաքրքիրն այն էր, որ նանկարել էր տարբեր կենդանիների, որոնց մի մասին իրական կյանքում երբևէ չէր տեսել: Այդ կենդանիներից էինընձուղտը, սպիտակ արջ, որոնց նա նկարել էր այնպես, ինչպես որ ինքն էր պատկերացրել:
Վերջում մեզ հնարավորություն ընձեռվեց ընտրել նկարչի աշխատանքներից մեկը և մեր նկարչականհնարավորությունների ու պատկերացումների սահմաններում հանձնել այն սև թղթին: Իսկ ինչո՞ւ սև: Պատճառնայն էր, որ հենց ինքը՝ Փիրոսմանին, հիմնականում սևի վրա է նկարել: Ես էլ ընտրեցի Նիկոլա Փիրոսմանիի«Ձկնորսը» նկարը և փորձեցի այն յուրովի հանձնել թղթին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий